എന്റെ വിളി കേൾക്കുന്നിടത്തെവിടെയോ
നീയിരിപ്പുണ്ടെന്ന അറിവ്
സ്നേഹിക്കുന്നെന്ന് തുറന്നു പറഞ്ഞില്ലെങ്കിലും
വെറുക്കാൻ നിനക്കാവില്ലെന്ന ഉറപ്പു
ഇടയ്ക്കിടെ അപ്രത്യക്ഷമാവുമ്പോഴും
മനസ്സിനകത്ത് നീയുണ്ടെന്ന തിരിച്ചറിവ്
ഓരോ ഉദയവും എനിക്ക് കാണാനാണെന്നും
അസ്തമയം എനിക്കും നിനക്കും അസഹ്യമാണെന്നും
ഉള്ളൊരു തോന്നൽ

പ്രണയമല്ലിത്
സമാന മനസ്കർ തമ്മിലുള്ള ഹൃദയ ബന്ധം
ചിലപ്പോൾ നിന്റെയഭാവം
എന്റെ സ്വസ്ഥത തകർക്കും
ഒരിക്കലും കണ്ടു മുട്ടാതിരുന്നെങ്കിൽ
അപരിചിതരുടെ തുരുത്തിൽ
ഞാനും നീയും മുഖമില്ലാത്ത രണ്ടു മനുഷ്യരായിരുന്നുവെങ്കിൽ
നിന്റെ ഓർമ്മ പോലും എന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തില്ലായിരുന്നു !

മനസ്സ് പറയുന്നു
നാളെ എനിക്ക് മാത്രം കാണാനാവുന്നൊരു പകൽ നക്ഷത്രമായി
നീ വീണ്ടും ഉദിച്ചേക്കുമെന്ന് ,
പിന്നെ രാവും പകലും നീ എന്റെ നിഴലായി
കൂടെയുണ്ടാവുമെന്നു!!