ഉദയമില്ലാത്ത അസ്തമയങ്ങൾ

ഒരു വസന്തം യാത്ര പറയുന്നത്  ഞാനറിയുന്നു
അസ്തമയത്തോടിപ്പോൾ  വെറുപ്പാണ് .
ഉദിച്ചതൊക്കെയും അസ്തമിക്കുമെന്നു അറിയാം -
എന്നാലും ,
വീണ്ടുമൊരു ഉദയമില്ലാത്ത അസ്തമയം
ഓർക്കാനാവുന്നില്ല

സമാന്തരങ്ങൾ പോലുമല്ലാത്ത വഴികളിലൂടെ
പരസ്പരം കണ്ടു മുട്ടാതെ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോഴാണ്
ചക്രവാള സീമയിലാ  ശോണിമ കണ്ടത്
മാറ്റൊലി പോലുള്ള  ശബ്ദത്തിന് കാതോർത്തത്‌

പിന്നെ ഒന്നിച്ചായിരുന്നു യാത്ര
ഒരിക്കലും നേരിൽ കാണാതെ !
ഒരുവട്ടം പോലും സംസാരിക്കാതെ
ഒരിടത്തേക്കാണ് യാത്രയെന്ന അറിവോടെ!

ആരോ എയ്തു വിട്ട ശരങ്ങളിൽ
വ്രണിത ഹൃദയയായി കേഴുമ്പോഴും
പുതിയൊരു ഉദയം സ്വപ്നം കണ്ടിരുന്നല്ലോ
അത് കൊണ്ടാണല്ലോ ,
സ്വപ്‌നങ്ങൾ ഒക്കെയും  വരച്ചു വെച്ചത് ,
പ്രണയമായും കവിതയായും നിലാവായും!

ഉദയമില്ലാത്തൊരു അസ്തമയത്തെ പറ്റി
സൂചിപ്പിച്ചത് പോലുമില്ലല്ലോ അന്നൊന്നും