ജീവിതപ്പുസ്തകത്തിലെ ഏടുകൾ

വെറുതെയിരിക്കുമ്പോൾ
തൊട്ടു വിളിച്ച
കുളിർ കാറ്റിനോടാണെന്റെ പരിഭവം

ഉറക്കത്തിൽ നിന്നെന്നെ തട്ടിയുണർത്തിയ 
അഴകുള്ളൊരു സ്വപ്നത്തോടും
ആകാശം നിറഞ്ഞു നിന്നൊരു
പാരിജാതപ്പൂവിന്റെ വശ്യഗന്ധത്തോടും

അകവും പുറവും നീറിപ്പുകയുമ്പോഴും
കരളിലൊരു മരുപ്പച്ച കാത്തു വെച്ചിരുന്നു
വിലയ്ക്ക് വാങ്ങുന്ന ഉറക്കത്തിനു
കിനാവിന്റെ അപശ്രുതി പോലുമില്ലായിരുന്നു
ആകാശത്തിന് എന്നുമൊരു
വീർപ്പു മുട്ടലിന്റെ മടുപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധമായിരുന്നു

കാലം തെറ്റിയാണ് എല്ലാറ്റിന്റെയും വരവ് -
ഋതുക്കളുടെ ,
സ്വപ്നങ്ങളുടെ ,
സുഗന്ധങ്ങളുടെ !
കൂട്ടിയും കിഴിച്ചും
ഹരിച്ചും ഗുണിച്ചും വെച്ച
ജീവിതപ്പുസ്തകത്തിലെ
ഏടുകൾ പോലെ !